Dün gece rüyamda,
Bütün kuşları vurdum.
Saçlarıma konmak isteyen küçük bir serçeyi,
Kanlı ellerimle boğdum.
Bana aşkından dem vurdu bir bülbül
Bir sevdiği varmış bir zamanlar
Nâz içinde, uçarı bir gül.
“Ben dert babası değilim! ” dedim
O zavallıyı yanımdan kovdum.
Sitemli bir kanat çırptı başucumda kanarya
Gözlerime öyle bir baktı ki,
Gözlerinden fışkıran kıvılcımlar,
Yüreğimin tâ derinliklerini yaktı.
Hani vurulunca körpe bir ceylan,
Yarası ılık ılık kanar ya,
Benim de bedenimden öylece kanlar aktı.
Bir papağan mırıldandı başucumda
Belli ki, dualar ediyordu kuşların ardından.
Mezarcı bir akbabanın,
Ganimet sevinciyle uyandım sonunda.
Gözlerimi açtığımda bana baktı bütün kuşlar.
Ellerimi uzattım, nasıl da kaçtılar!
Yalnızca beyaz bir güvercin temkinli,
Kuşların ihtar mektubu vardı ayaklarında
“Zalim!” diyorlardı “Zalim insanlar!”
“Ben” dedim, “ben severim sizleri”
Ve ben sevdiğim için sizleri,
Beni de alıp götürün.
Hey bülbül nerdesin?
Biliyorum ki, bir köşede nâlendesin
Beni de bekle,
Seninle paylaşacak dertlerim var!..
